طرح توجیهی احداث تیرپارک ⭐️ برای دریافت وام بانکی و مجوز

تیرپارک عمومی (Public Truck Park)

تیرپارک خصوصی (Private Truck Park)

تیرپارک بین‌راهی (Highway Truck Park)

تیرپارک با خدمات ویژه (Special Services Truck Park)

تیرپارک چادری (Tent Truck Park)

تیرپارک چندمنظوره (Multi-Purpose Truck Park)

از سازمان حفاظت محیط زیست

در محل و مجاورت زمین پیشنهادی از دستگاههای مربوطه( از قبیل شرکت مخابرات، شرکت گاز، شرکت آب منطقه ای و… (حسب مورد).

در غیر اینصورت، گزینه‌های دیگری که واجد ضوابط باشند؛ ارزیابی می‌شوند.

• مشمول انجام مطالعات ارزیابی اثرات محیط زیستی، مطابق رئوس و سرفصل گزارشات ارزیابی اجمالی طرح ها و پروژه های مشمول ارزیابی محیط زیستی

• ممنوعیت استقرار در داخل «شهرک‌ها و نواحی صنعتی» به استثناء واحدهای تصفیه دوم روغن، خودروسازی، نیروگاه‌های بادی، خورشیدی، سیکل ترکیبی تا ۳۶۰ مگاوات وکارخانه نورد و شکل‌دهی در صورت تأیید کمیته ارزیابی

• مجاز به استقرار در خارج از محدوده مصوب شهر مرکز استان برابر با ۲۰۰۰، سایر شهرها برابر با ۱۵۰۰، محدوده طرح هادی روستا برابر با ۱۲۰۰ و سایر مراکز جمعیتی برابر با ۱۰۰۰ متر در صورت اعلام شرکت شهرک‌های صنعتی استان، مبنی بر عدم امکان واگذاری قانونی زمین در شهرک‌ها و نواحی صنعتی یا عدم وجود شهرک صنعتی در محدوده شهرستان

• رعایت حداقل فاصله مجاز از محدوده «پارک ملی و اثر طبیعی ملی» برابر با ۱۲۰۰ متر

• رعایت حداقل فاصله مجاز از محدوده «پناهگاه حیات وحش و منطقه حفاظت شده» برابر با ۱۰۰۰ متر

• رعایت حداقل فاصله مجاز تا «تالاب و سواحل دریا» برابر با ۷۵۰ متر

• رعایت عرض حریم کیفی «رودخانه‌های حفاظت شده» برابر با ۱۰۰۰ متر

• رعایت عرض حریم کیفی «سایر رودخانه‌های دائمی، نهرهای طبیعی، دریاچه‌های طبیعی، مخازن سدها» برابر با ۶۰۰ متر

• رعایت عرض حریم کیفی «رودخانه‌های فصلی» برابر با ۴۰۰ متر

• ممنوعیت استقرار در «ناحیه حفاظت» عرض حریم کیفی «مسیل‌ها»

• امکان استقرار در «ناحیه حمایت» عرض حریم کیفی «مسیل‌ها» صرفا برای فعالیت‌های گلخانه و آبزی‌پروری سردآبی

• امکان استقرار در «ناحیه پشتیبانی» عرض حریم کیفی «مسیل‌ها»

• رعایت عرض حریم

• واحدهای غذایی: در سمت شروع باد غالب و همجوار صنایع نساجی و پوشاک، دارویی، بهداشتی و سلولزی

• واحدهای فلزی، ماشین‌سازی و الکترونیکی: حد واسط صنایع فاقد آلودگی و مستعد آلودگی و همجوار با کلیه طبقات صنعتی بجز صنایع غذایی، دارویی بهداشتی

• واحدهای کانی غیرفلزی: در منتهی‌الیه جهت باد غالب و امکان همجواری با کلیه طبقات صنعتی، بجز صنایع غذایی و دارویی و بهداشتی

• واحدهای شیمیایی: در منتهی‌الیه جهت باد غالب، امکان همجواری با کلیه طبقات صنعتی، بجز صنایع غذایی و دارویی بهداشتی

• ممنوعیت استقرار واحدهای گروه‌های تولیدی و صنعتی فلزی، ماشین‌سازی و الکترونیکی، کانی غیرفلزی، شیمیایی، چرم و بازیافت در زون دارویی، بهداشتی و غذایی

• واحدهایی از صنایع گروه بازیافت که مجاز به استقرار داخل شهرک‌های صنعتی می‌باشند؛ در صورت عدم زون مشخص در شهرک صنعتی می‌توانند با توجه به نوع ماده بازیافتی، در زون مرتبط مستقر گردند.

• استقرار واحدهای پرورشی گروه صنایع کشاورزی که در جدول پیوست مشخص گردیده‌اند؛ در شهرک‌ها و نواحی صنعتی مجاز نمی‌باشد و باید در شهرک‌های تخصصی و یا کاربری‌های مجاز خارج از شهرک‌ها و نواحی صنعتی، مستقر گردند.

• تغییر بخشی از یک زون مصوب، بعنوان یک زون مستقل در شهرک‌های صنعتی، امکان‌پذیر نمی‌باشد.

• نظارت بر رعایت زون‌بندی بر عهده شرکت شهرک‌های صنعتی است و چنانچه شهرک یا ناحیه صنعتی، فاقد زون‌بندی بوده یا گروه واحد صنعتی مورد تقاضا با زون محل پیشنهادی سازگاری ندارد؛ شرکت شهرک‌های صنعتی، با رعایت حسن همجواری، امکان استقرار واحد را فراهم نماید.

• مشمول ضوابط واحدهای تولیدی و صنعتی در رده (۷) زیست‌محیطی

• امکان طرح تقاضاهای مربوط به احداث شهرک‌ها و نواحی صنعتی مغایر با این ضابطه در کمیسیون ذیل ماده (۱۱) قانون هوای پاک وجود ندارد.

• توسعه شهرک‌های صنعتی دارای مجوز ارزیابی زیست‌محیطی به صورت بلافصل تا حداکثر ۱۰۰ هکتار، مشروط به انجام تعهدات مجوز ارزیابی اولیه صادره و تایید وضعیت محیط زیستی موجود شهرک صنعتی توسط ادارات کل حفاظت محیط زیست استان با رعایت ضوابط استقرار و ملاحظات محیط زیستی، مشمول مطالعات ارزیابی اثرات محیط زیستی نمی‌باشند.

• استقرار واحدهای تولیدی و صنعتی در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی، منوط به کسب مجوز موردی از اداره کل حفاظت محیط زیست استان میباشد.

• الزام به استقرار در داخل شهرک‌ها و نواحی صنعتی

• امکان استقرار در خارج از شهرک‌ها و نواحی صنعتی واحدهای تولیدی و صنعتی رده (۱) و (۲) و رده (۶) به استثناء گروه شیمیایی و نیز تمامی رده‌های گروه‌های کانی غیر فلزی، کشاورزی و بازیافت

• ممنوعیت استقرار صنایع شیمیایی، دارویی و کود شیمیایی در صورت دارا بودن فاضلاب صنعتی در فرآیند تولید، صنایع چرم‌سازی و دباغی و صنایع آبکاری و آنادایزینگ به استثناء شهرک‌های صنعتی لوشان و مراو‌ه‌تپه و مناطق کرند، اترک، مزرعه جعفربای شرقی و غربی از حاشیه اترک بجز اراضی درجه یک قابل کشاورزی به تشخیص وزارت جهاد کشاورزی

• امکان استقرار و‌احدهای آبکاری و آنادایزینگ در شهرک‌ها و نواحی صنعتی در صورتی که با رعایت کلیه ضوابط و استانداردهای زیست محیطی، مراکزی جهت تصفیه فاضلاب و دفن لجن این گونه و‌احدها در منطقه احداث گردد.

• ‏رعایت فواصل از سایر کاربری‌ها برابر ضوابط هر یک از رده‌های زیست‌محیطی

• ممنوعیت استقرار واحدهای تولیدی و صنعتی و شهرک‌ها و نواحی صنعتی در محدوده شعاع ۱۲۰ کیلومتری تهران به استثناء مسیر گرمسار به فاصله ۶۰ کیلومتر و ‏نیز تمامی شهرک‌های صنعتی واقع در استان البرز، مشروط به رعایت ضواط زیست محیطی

• امکان استقرار واحدهای تولید بتن آماده‌، تصفیه‌خانه‌های آب و فاضلاب، بازیافت نخاله ساختمانی‌، نیروگاه تولید برق و کارگاه موقت تولید آسفالت و شن و ماسه مرتبط با طرح‌های عمرانی و دانه‌بندی شن و ماسه در محدوده معادن شن و ماسه دارای پروانه بهره‌برداری با رعایت ضوابط استقرار صنایع و تأیید سازمان حفاظت محیط زیست

• توسعه واحدهای تولیدی موجود در شهرک‌ها و نواحی صنعتی دولتی و غیر دولتی مصوب با تأیید سازمان حفاظت محیط زیست و در سقف منابع آب تخصیص یافته مجاز است.

• توسعه و نوسازی واحدهای دارای پروانه بهره‌برداری، کارت شناسایی و گواهی فعالیت صنعتی مستقر در خارج از شهرک‌ها و نواحی صنعتی در همان عرصه موجود و زنجیره تولید و با اخذ مجوز محیط زیستی در سقف منابع آب تخصیص یافته بلامانع است.

• بررسی و ابطال کارت‌های شناسایی، گواهی‌های فعالیت صنعتی و پروانه بهره‌برداری صنایع غیرفعال با اولویت بررسی صنایع مستقر در خارج از شهرک‌ها و نواحی توسط وزارت صمت

• ممنوعیت استقرار واحدهای تولیدی و صنعتی و شهرک‌ها و نواحی صنعتی در محدوده شعاع ۵۰ کیلومتری شهر اصفهان

• امکان استقرار صنایع تبدیلی و غذایی در داخل شهرک‌ها و نواحی صنعتی و صنایع روستایی در مناطق روستایی واقع در محدوده جامع منطقه اصفهان

• ممنوعیت استقرار واحدهای تولیدی و صنعتی و شهرک‌ها و نواحی صنعتی در محدوده شعاع۳۰ کیلومتری سایر کلان‌شهرها شامل ارومیه، تبریز، شیراز، کرمان، اهواز، رشت، اراک، یزد، بندر عباس، مشهد، قم، کرمانشاه، اردبیل، زاهدان و همدان

• امکان احداث صنایع خارج از شعاع ۷۰ کیلومتری تهران در محور قم تهران صرفاً در قالب شهرک‌های صنعتی و در محدوده تقسیمات کشوری استان قم

۲- صدور موافقت اصولی جهت احداث مجتمع های خدماتی رفاهی و تیرپارک ها در سایر راهها (اصلی و فرعی) ۷،۵۰۰،۰۰۰ ریال.

۳- با توجه به تبصره ذیل ردیف یک ماده ۲۰ فصل چهارم اصلاحیه طرح خدمات رفاهی بین راهی مبنی بر تخفیف در تعرفه صدور موافقت اصولی مقرر گردید به منظور افزایش ایمنی تردد و ترغیب سرمایه‌گذاران «در کلیه راههای ارتباطی کشور (به غیر از آزادراهها) چنانچه در فاصله ۵۰ کیلومتری محل درخواست سرمایه‌گذار (قبل و بعد از نقطه مورد نظر در همان سمت) برابر تایید کمیسیون صدور موافقت اصولی استان هیچگونه موافقت اصولی برای احداث مجتمع خدماتی رفاهی بین راهی صادر نگردیده باشد هشتاد درصد تعرفه صدور موافقت اصولی اخذ نمی‌گردد.

– مبنای محاسبه فاصله برحسب مبداء محور ذکر شده در درخواست سرمایه‌گذار می باشد.

۴- در صورت صدور موافقت اصولی احداث مجتمع های خدماتی رفاهی با محوریت خاص علاوه بر دریافت تعرفه های یاد شده با در نظر گرفتن نرخ پایه مندرج در دستورالعمل مربوطه، موضوع توسط کارشناس و یا کارشناسان رسمی دادگستری منتخب سازمان تعیین می گردد .

“

• تأیید رعایت حداکثر نصاب اراضی قابل تخصیص توسط کمیته استانی استعدادیابی و تخصیص اراضی

• تأیید مساحت بالاتر از حداکثر نصاب اراضی قابل تخصیص در اراضی بلامعارض توسط کمیته ستادی استعدادیابی، تخصیص اراضی و رسیدگی به اختلافات، ممضی به امضای معاون حفاظت و امور اراضی

• جنگل‌ها و بیشه‌های طبیعی و نیز جنگل‌هایی که به علل مختلف طبیعی و یا غیر طبیعی، کم‌پوشش شده‌اند.

• نهالستان‌های عمومی

• پارک‌های جنگلی و جنگل‌های دست‌کاشت عمومی

• مراتع عمومی حریم روستاها

• راه‌های مسیر کوچ عشایر و حریم مربوط به آنها

• حریم قانونی تأسیسات دولتی

• مناطق چهارگانه مصوب سازمان حفاظت محیط زیست

• بستر و حریم قانونی راه‌ها، رودخانه‌ها، مسیل‌ها، دریاها، دریاچه‌ها و تالاب‌ها

• عرصه‌های ذخیره‌گاه جنگلی واجد گونه‌های ممنوع‌القطع شامل: شمشاد، زربین، سرخدار، سرو خمره‌‌ای، سفیدپلت، حرا و چندل، ارس، فندق، زیتون ‌طبیعی، بنه یا ‌پسته وحشی، گون (با رعایت شاخص‌های جدول پیوست)، ششم، گردو ‌جنگلی و بادام وحشی یا بادامک

• مراتع درجه یک برای کاربری غیر کشاورزی

• اراضی ملی و دولتی واقع در حریم شهری به استثناء فعالیت‌های زراعت چوب، درختکاری مثمر و غیرمثمر، گیاهان صنعتی و دارویی، جنگل‌کاری، آبخیزداری، پارک‌های جنگلی و فعالیت‌های طبیعت‌گردی

• زراعت دیم در اراضی ملی و دولتی

• رعایت حقوق بهره‌برداران اعم از طرح‌های مرتعداری مصوب و یا پروانه‌های چرا در تخصیص اراضی منابع ملی و دولتی دارای بهره‌بردار ذیحق

• اراضی فاقد سند مالکیت بنام دولت به نمایندگی از سازمان منابع طبیعی

• تخصیص بیش از ۵ درصد از مساحت مراتع دارای طرح‌های مرتعداری مصوب و یا پروانه‌های چرا، منوط به تأیید دفتر امور مراتع سازمان و در صورت بروز اختلاف، اخذ تصمیم نهایی توسط کمیته ستادی استعدادیابی، تخصیص اراضی و رسیدگی به اختلافات

• ابطال پروانه حداقل یک بهره‌بردار با اولویت بهره‌بردار دارای کمترین دام مجاز در مراتع مشاعی در مجوز دامداری صنعتی و دام های پربازده در محیط‌های بسته و غیر وابسته به مرتع

• امکان پیش‌بینی فعالیت طرح پرواربندی یا دامداری در قالب طرح مرتع‌داری تلفیقی در عرصه‌های مرتعی دارای طرح مرتع‌داری یا پروانه چرا، چنانچه متقاضی، احدی از مجریان طرح یا بهره‌برداران ذی‌حق باشد.

• بررسی درخواست متقاضیانی دارای اراضی زراعی و مستثنیات لازم، جهت تأمین علوفه مورد نیاز دام، مشروط به اعطای تعهد رسمی مبنی بر عدم ورود دام‌های سبک در مرتع، خریداری علوفه مورد نیاز دام بصورت دستی و پرداخت حقوق عرفی دامداران

• ممنوعیت تخصیص عرصه، دارای طرح مرتع‌داری یا پروانه چرا به متقاضی خارج از لیست بهره‌برداران مرتعی که در منطقه مورد نظر اعیانی یا مستثنیات لازم جهت تأمین علوفه مورد نیاز را نداشته باشد؛ به گونه‌ای که مستلزم حضور دام در مرتع و مسبب تعارضات و تنش اجتماعی با بهره‌برداران و ایجاد فشار مضاعف بر عرصه‌های مرتعی گردد.

• رعایت سیاست‌ها و ضوابط اجرایی مدیریت مناطق بیابانی در اراضی ملی و دولتی دارای طرح‌های بیابان، محدوده کانون‌های بحرانی فرسایش بادی، مناطق برداشت و حمل با شدت زیاد و مناطق رسوب‌گذاری فعال ضروری و متناسب با نوع طرح در تخصیص اراضی

• تاثیر شیب به عنوان یک عامل محدود کننده در تخصیص اراضی با توجه به اقلیم و شرایط توپوگرافی هر منطقه و متناسب با نوع طرح در تخصیص اراضی

• رعایت حقوق قانونی محدوده‌های مورد موافقت سازمان جهت فعالیت‌های معدنی و یا محدوده‌های تخریب‌یافته‌ای که تحت عملیات بازسازی و احیاء می‌باشند.

• اراضی که در مراجع قضایی دادگستری و غیر دادگستری شبه قضایی و اداری از جمله محاکم دادگستری شعبه ویژه و کمیسیون رفع تداخلات، دارای پرونده مفتوح باشد.

• اراضی دارای پرونده‌های تخریب و تصرف مفتوح در مراجع قضایی تا زمان تعیین تکلیف نهایی پرونده

• اراضی مستثنیات با کاربری مرتعی که حسب آراء قطعی قضایی، ملی شده‌اند.

• اراضی مستثنیات که در راستای اجرای طرح‌های سازمان منابع طبیعی، تملک شده‌اند.

• اراضی ملی دولتی از جمله خالصه، اصلاحات اراضی و…

که نسبت به آن‌ها، اسناد اموالی اخذ شده باشد.

• ایستگاه‌های مصوب تولید بذر

• اراضی بدون پوشش جنگلی که محاط در جنگل می‌باشند.

• ممنوعیت چرای دام و زراعت دیم در عرصه‌های قرق شده توسط سازمان شامل جنگل‌های سوخته شده و یا توده‌های جنگلی محاط در زمین‌های زراعی که در اراضی جنگلی جلگه‌ای شمال کشور و در محدوده اسناد مالکیت رسمی اشخاص واقع شده باشند.

• مراتع حاصل‌خیز درجه ۲، عرصه‌های ذخیره ژنتیکی، حوضه‌های آبخیز زوجی، محدوده ایستگاه‌های پایش و اندازه‌گیری آبخیزداری

• اراضی مستعد توسعه کالبدی روستاها

• برای وزن ساختمان، تکیه‌گاه پایدار و متعادلی فراهم نمایند.

• برای تمام فصول سال، دسترسی پیاده و سواره را تأمین کنند.

• پسماندها، پساب‌ها، زباله‌ها و هوای آلوده منتج از ساخته شده‌ها را جذب و تجزیه نمایند.

• چشم‌انداز، نما و فضای سبز دلخواهی از جهت زیبا شناختی و جذب الودگی هوا و صدا فراهم آورند

• در معرض خطرات طبیعی سیل، زلزله، لغزش و فرسایش شدید و آتشفشان و گسل‌های فعال نباشد.

• اقلیم و اب و هوا هر اقلیم و اب و هوایی به استثنای شرایطی که نامناسب (در مسیر گرد بادها و بادهای شدید موسمی و سرعت باد غالب بیش از ۵۰ کیلومتر در ساعت) ذکر شده‌اند.

• موقعیت و شکل زمین: دشت و شبه دشت، در صورتی که غیر مستعد برای فعالیتهای کشاورزی باشد.

• شیب کمتر از ۹ درجه (کمتر از ۲۰ درصد)

• ارتفاع از سطح دریا: کمتر از ۱۸۰۰ متر

• شرایط زهکشی: متوسط تا خوب

• کمیت اب: ۱۵۰ تا ۲۲۵ لیتر در روز برای هر نفر

• تراکم پوشش درختی: کمتر از ۱ درصد؛ با صدور مجوز قطع درخت و درختچه توسط اداره منابع طبیعی و آبخیزداری قابل تخصیص میباشد.

• حفظ کاربری موجود

• اقلیم و اب و هوا: میانگین دما در فصل استفاده ۳۰-۲۱ درجه سانتیگراد و تعداد روز های افتابی در ماه در فصل استفاده ۵۱ تا ۷ روز در ماه

• آب: ۱۲-۴۰ لیتر در روز برای هر نفر

• شیب: ۵ تا ۱۵ درصد

• عمق خاک: متوسط تا عمیق

• بافت خاک: شنی، شنی لومی، رسی لومی، لوم رسی

• شرایط زه‌کشی زیرزمینی: فقیر تا متوسط (در مناطق شمال کشور متوسط)

• دانه‌بندی سنگ و سنگ‌ریزه خاک: نیمه متوسط تا درشت

• رده‌بندی و درجه تحول‌یافتگی خاک: نیمه تحول یافته

• سنگ مادر: ماسه سنگ، سنگ اهک، توف‌های شکاف‌دار، روانه‌های بین چینه‌ای، شیست، لس، دشت‌های سیلابی، مخروط افکنه و ابرفت‌های دره‌ساز

• تاج پوشش درخت و درختچه: کمتر از ۴۰ درصد بدون قطع درخت و درختچه، قابل تخصیص برای سازه‌های سبک میباشد.

• ترکیب گونه‌ای کف: ۵۰ درصد تک لپه‌ای‌ها تشکیل شده باشد.

• شیب اراضی قابل تخصیص به امور کشاورزی، متناسب با ضوابط و معیارهای ابلاغی سازمان باشد.

• اراضی موصوف، نباید دارای برنامه در طرح جنگل‌داری باشند.

• این اراضی مستعد فرسایش و لغزش و رانش نباشند.

• اراضی قابل کشاورزی، بایستی آب کافی و قابل استحصال داشته باشند.

• دارای پوشش جنگلی و عرصه‌های جنگل‌کاری نباشد.

• برای اجرای برنامه‌های مدیریت جنگل از ابعاد مختلف، فنی، اجتماعی، اقتصادی و… اختلال ایجاد ننماید.

• اراضی مستعد در اعماق جنگل و یا محاط در توده‌های جنگلی و دور از امکانات دسترسی و زیربنایی کشاورزی، قابلیت اختصاص به امور کشاورزی را نخواهد داشت.

• در مناطق ذخیره‌گاهی و توده‌های جنگلی بکر و ارزشمند قرار نداشته باشد.

• در محدوده پارک‌های جنگلی، نهالستان‌ها، محاوط بذرگیری و گونه‌های ممنوع‌القطع و در حال انقراض قرار نداشته باشد.

• در حاشیه شهرها و اماکن مسکونی، اراضی منابع ملی و دولتی که استعداد تفرجگاه و کمربند سبز دارند؛ ممنوعیت تغییر کاربری خواهند داشت.

• در طرح‌های جنگل‌داری شمال کشور، هرگونه تغییر در طرح‌ها با تصویب شورایعالی سازمان امکان‌پذیر خواهد بود.

• نبایستی منجر به کاهش اندازه اقتصادی در واحد مرتعداری شود.

• در واحدهای مرتع‌داری با اندازه غیر اقتصادی، واگذاری در بخش کشاورزی با رعایت تناسب کاربری اراضی و الزاما به مجریان طرح‌های مرتعداری و در راستای تعادل دام و مرتع باشد و در طرحهای غیر کشاورزی، با رعایت بند ۲ این ابلاغیه و با تشخیص کمیته فنی اداره کل اقدام خواهد شد.

• در خصوص طرح‌های مرتعداری اجرا شده در صورت اجرای بیش از ۵۰ درصد برنامه‌های پیش‌بینی شده مندرج در کتابچه طرح، واگذاری به افراد غیر مجری طرح صورت نگیرد.

• موقعیت مکانی و سطح واگذاری، نبایستی مانع اجرای برنامه‌های پیش‌بینی شده در طرح مرتع‌داری و یا بهره‌برداری شود.

• واگذاری نباید از هم گسیختگی اکوسیستم مرتع را بدنبال داشته باشد.

• واگذاری نباید باعث از بین رفتن گونه‌های خوشخوراک و با ارزش مرتعی (کلاس یک، دارویی، صنعتی و…) گردد.

• ضوابط زیست محیطی به منظور کاهش خسارت گرد و غبار و شرایط نامساعد محیطی برای رشد گیاه در شعاع واگذاری رعایت گردد.

• واگذاری نباید آلودگی و مسمومیت دامی ناشی از پساب‌های صنعتی و غیره در اکوسیستم مرتع ایجاد نماید.

• اولویت در واگذاری‌ها، باید مجریان طرح‌های مرتعداری باشد؛ در غیر اینصورت و بویژه در قراردادهای واگذاری طرح‌های مرتعداری قبل از سال ۱۳۵۸ جلب رضابت کتبی دامدار ضروری است.

• اراضی در قطعات احیایی گیاهان دارویی و صنعتی و توسعه رویشگاه این گونه‌ها نباشد.

• اراضی در عرصه‌های دارای برنامه بهره‌برداری گیاهان دارویی و صنعتی (محصوﻻت فرعی) نباشد

• واگذاری عرصه، باعث تشدید دبی سیلابی نگردد و میزان تأثیر در دبی تا حدی مورد نظر باشدکه باعث تغییر در الگوی زه‌کشی منطقه طرح و ایجاد بحران و خسارت نشود.

تشخیص میزان تأثیر بعهده کمیته فنی است.

• عدم وجود دامنه‌های حساس به فرسایش توده‌ای در عرصه‌های مورد درخواست

• عدم تخلیه واریزه و نخاله حاصل از عملیات عمرانی به شبکه زه‌کشی حوزه‌های ابخیز

• حریم سازه‌های مخزنی کنترل سیلاب و تجهیزات و تأسیسات ابخیزداری رعایت گردد.

• عرصه در مناطق سیل‌گیر حاشیه رودخانه‌های سیلابی قرار نگرفته باشد.

• حریم آبگیری سازه‌های آبخیزداری به میزان ۲۰ متر از تراز نرمال آب، قابل واگذاری نیست و تا ۱۵۰ متر برای کشاورزی غیر غرقابی و سایر کاربری‌ها هم با رعایت انتقال فاضلاب و یا تصفیه آن انجام گیرد.

• واگذاری عرصه، باعث تشدید دبی سیلابی نگردد و میزان تأثیر در دبی تا حدی مورد نظر باشدکه باعث تغییر در الگوی زه‌کشی منطقه طرح و ایجاد بحران و خسارت نشود.

تشخیص میزان تأثیر بعهده کمیته فنی است.

• در مناطق فاقد ممنوعیت‌های قانونی و فنی مدیریتی مناطق بیابانی، مشتمل بر مناطق برداشت اعم از زیاد، متوسط و کم، حمل با شدت کم یا متوسط حساس و رسوبگذاری‌های نیمه فعال و غیر فعال حساس به فرسایش بادی، نوع کاربری درخواست شده دارای اهمیت بوده و تخصیص اراضی نباید منجر به تشدید فرسایش منطقه گردد.

• تخصیص اراضی، نباید موجب اختلال در اجرای طرح‌های اجرایی بیابان‌زدایی یا مدیریت مناطق بیابانی شود.

• با توجه به محدودیت منابع آبی در مناطق بیابانی و تاثیر مدیریت ناپایدار منابع آب در بیابان‌زایی، هرگونه موافقت با تخصیص اراضی با رعایت ضوابط فنی مرتبط و تامین منابع آب پایدار خواهد بود.

چهارم (مساحت حداقل)

(مترمربع)